به نام خالق هفت آسمان
نجوم مطالعه
مواد و مقدمه ای است درباره فرآیند بوجود آمدن آنچه در آنسوی جو
زمین است که این جهان ، آسمان و گوی آسمان را از اتمهای کوچک تا
گیتی وسیع شامل می شود. منجمان اجرام آسمانی مانند سیارات ، ستاره
ها ، ستاره های دنباله دار ، کهکشان ها ، سحابی ها و مواد بین
کهکشان ها را مطالعه می کنند. برای اینکه چگونگی تشکیل شدن ،
چگونگی بوجود آمدن و منسب هر کدام را مشخص می کنند و اینکه چگونه
بر یکدیگر تأثیر می گذارند و چه اتفاقی ممکن است برای آنها بیفتد.
بخشی از جهان ما ، زمین و آنچه در آن اتفاق می افتد اختر شناسی را
شامل می شود، در واقع زمین آزمایشگاه ماست و هر چه که درباره جهان
می دانیم از آنچه از زمین می توانیم ببینیم و دریابیم و یا تصور
کنیم سرچشمه گرفته است.
هدف
این سایت آموزش نجوم و آشنایی بازدیدکنندگان گرامی با اجزای تشکیل
دهنده آسمان و نیز کنکاش در این بیکران
زیباست ، ما با ارائه مطالب در این زمینه شما را یاری خواهیم کرد
پس به سایت ما خوش آمدید...
قبل
از اختراع تلسکوپ ، در نزدیکی قرن هفدهم ، نجوم بر مبنای مشاهده با
چشم غیر مسلح پایه گذاری شده بود. در ابتدا مردم از محل ستاره ها و
سیارات در آسمان نقشه تهیه می کردند. امروزه نجوم از نظریات
یونانیان باستان سرچشمه می گیرد. در سال 150 میلادی یک منجم و
ریاضیدان یونانی به نام کلودیوس بطلمیوس یک رساله درباره علم نجوم
نوشت. او در آن 48 گروه ستاره ای که صورت فلکی نامیده می شدند را
فهرست کرد ، مانند جبار ، برساووش و ... که بیشتر از اسامی اساطیر
گرفته شده اند.
همانطور که ما هنگام نگاه کردن به ابرها ، آنها را به اشکالی از
اجسام آشنا تصور می کنیم، همانگونه بطلمیوس در گروهبندی ستارگان
اشکال آشنا را مشاهده کرد. همچنین بطلمیوس متوجه شد که به نظر
ستارگان در سرتاسر آسمان حرکت می کنند، او گفت که تمام اجرام
آسمانی به دور زمین که مرکز جهان بی حرکت ایستاده حرکت می کنند.
این نظریه علمی برای قرنها پذیرفته شده بود. تئوری بطلمیوس راجع به
جهان طرح زمین مرکز نامیده شد، زیرا در آن زمین در مرکز عالم
قراردارد.