پیشینه
منشأ و موطن اصلی انار هنوز بطور دقیق شناخته نشده است . ولی بیشتر گیاه شناسان بر این باور هستند که موطن اولیه انار از قفقاز ، سواحل دریای مازندران ( خزر ) و بلندیهای زاگرس است . برخی هم آن را بومی شمال آفریقا دانسته اند ، گروهی را عقیده بر این است که انار بومی نواحی بین دریای سیاه و دریای خزر و جنگلهای شمال البرز و بلندی های زاگرس است . آنچه مسلم است کشت و کار انار و بهره وری از آن در زمانهای باستان متداول بوده است . در کتابهای مذهبی آمده است که حضرت سلیمان انارستان بزرگی داشته است . در قرآن مجید نیز در سوره انعام آیه های 99 و 141 از انار نام برده شده است . در آئین زرتشت نیز از کاشت انار در خانه ها به عنوان کار نیک و پسندیده یاد شده است . در کتاب های رومی از 3 سده پیش از میلاد مسیح از میوه و درخت انار نام برده اند . در کتیبه های تخت جمشید ، کنده کاری هایی روی برگ انار دیده می شود. این نکته نشان می دهد که ایرانیان از دیرباز انار را می شناخته و آن را می کاشته اند .