پراکنش جغرافیایی
انار بومی ایران بوده و اکنون در بیشتر نقاط ایران بطور وحشی و اهلی به چشم می خورد . بصورت وحشی در کلیه سواحل دریای شمال بر روی شنهای ساحلی و حتی در جنگلهای جلگه ای ( جنگلهای گرگان ، مازندران ، گیلان بویژه کنار دریای خزر و اطراف شفارود ) و مناطق غربی دیده می شود و حتی در نقاط معتدل مانند جنگلهای غرب در لرستان ، کردستان ، بختیاری ، فارس ، بلوچستان و در دامنه های جنوب کوههای البرز ، در دره های شرق و غرب منجیل و در دره لوشان مخلوط با سایر درختان نیمه خشک یزد ، دامغان و ساوه دیده می شود .
در نواحی شمال مخصوصاً نزدیک بندر انزلی وسعت های زیادی از زمین ماسه زار، از درختچه های کوچک وحشی انار پوشیده شده است این وضع در نواحی مختلف ایران در جنگلها و دامنه کوهستانها و غیره نیز دیده می شود مانند آنکه در دامنه های کم ارتفاع هرزویل ورود بار : ناحیه کوشک همچنین به حالت وحشی در بندرکز، مازندران بین بابلسر و نوشهر دره هراز ، جنگلهای رامسر آذربایجان : نزدیک آسپینا کردستان کوه آورومان ، شاهو ، لرستان : تی در 1600 متری بلوچستان : کوه بم پشت ، میاندره . قزوین کرج و کوه دشته در نزدیکی کرج. و به حالت پرورش یافته در بعضی نقاط کشور یافت می شود
شرایط اقلیمی
انار میوه خاص مناطق نیمه گرمسیری است . گرمای زیاد موجب سوختگی و سرمای زیاد باعث ترکیدگی آن می شود و از لطافت پوست و مرغوبیت میوه می کاهد . بهترین شرایط آب و هوایی برای درخت انار زمستانهای نسبتا خنک ، تابستانهای گرم و پائیز طولانی و خشک است .
بارندگی در پائیز و سردشدن پیش از موعد هوا باعث تریکدگی انار می شود . میزان مقاومت درخت انار نسبت به سرما دقیقا روشن نشده است ، ولی در ارقام گوناگون متفاوت است . سرمای ( دیررس ) بهاره به جوانه ، گل و شاخه های جوان صدمه می زند . سرمای پائیزه باعث ترکیدگی می شود و سرمای زمستان بویژه اگر از 12 تا 14 درجه زیر صفر پائین تر برود باعث خشکیدگی قسمتهای هوایی درخت می شود و سرمای خیلی شدید در زمستان حتی می تواند تنه ها را هم خشک کند ، در این حالت درختان را کف بر می کنند و از پاجوشهای جدید درختهای جدید بدست می آید .
