رَبِّ هَبْ لى مِن لَّدُنْكَ ذُرّيَةً طَيِّـبَةً اِنَّكَ سَميعُ الدُّعاءِ؛(۱)
پروردگارا! از جانب خود، فرزندى پاك [و پسنديده] به من عطا كن، كه تو شنونده دعايى.
سوره آل عمران، آيه ۳۸ .
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
بَيْتٌ لا صِبْيانَ فيهِ لا بَرَكَةَ فيهِ؛(۱)
خانهاى كه كودك در آن نباشد ، بركت ندارد.
كنز العمّال ، ح ۴۴۴۲۵.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اِنَّ الْوَلَدَ الصّالِحَ رَيْحانَةٌ مِنْ رَياحينِ الْجَنَّةِ؛(۱)
فرزند شايسته ، گُلى از گلهاى بهشت است .
كافى ، ج ۶، ص ۳، ح ۱۰.
امام باقر عليهالسلام :
اِذا اَرَدْتَ الْوَلَدَ فَقُلْ عِنْدَ الْجِماعِ : اَللّهُمَّ ارْزُقْنى وَلَدا وَ اجْعَلَهُ تَقيّا لَيسَ فى خَلْقِهِ زِيادَةٌ وَ لا نُقْصانٌ وَ اجْعَلْ عاقِبَتَهُ اِلى خَيْرٍ؛(۱)
هرگاه فرزند خواستى ، هنگام آميزش بگو : بار الها! به من فرزندى عطا كن و او را با تقوا قرار ده و در آفرينش او، كم و زيادى نباشد و او را عاقبت به خير گردان .
كافى، ج ۶ ، ص ۱۰، ح ۱۲.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اَدِّبُوا اَوْلادَكُمْ فى بُطونِ اُمَّهاتِهِمْ. قيلَ: وَكَيْفَ ذلِكَ يا رَسُولَ اللّهِ؟ فَقالَ: بِاِطْعامِهِمُ الْحَلالَ؛(۱)
فرزندانتان را در رحم مادرانشان تربيت كنيد. سئوال شد: اين چطور ممكن است، اى رسول خدا؟ فرمودند: با خوراندن غذاى حلال (به مادرانشان).
جُنگ مهدوى، ص .۱۳۲
امام صادق عليهالسلام :
الْمَرأَةُ تَحيضُ، يَحْرُمُ عَلى زَوْجِها اَن يَأتِيَها لِقَولِ اللّهِ تَعالى «و لا تَقرَبوهُنَّ حَتّى يَطهُرْنَ)؛(۱)
زنى كه در عادت ماهيانه (حيض) است بر شوهرش آميزش با او حرام است به دليل اين گفته خداوند متعال: «به زنان حائض نزديك نشويد تا زمانى كه پاك گردند».
وسائل الشيعه ، ج ۲، ص ۳۲۲، ح ۹.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اَلْبَناتُ هُنَّ الْمُشْفِقاتُ الْمُجَهِّزاتُ الْمُبارَكاتُ، مَنْ كانَتْ لَهُ ابْنَةٌ واحِدَةٌ جَعَلَهَا اللّهُ لَهُ سِتْرا مِنَ النّارِ، و مَنْ كانَتْ عِنْدَهُ ابْنَتانِ اُدْخِلَ الْجَنَّةَ بِهِما، وَ مَنْ كانَتْ عِنْدَهُ ثَلاثُ بَناتٍ أوْ مِثْلُهُنَّ مِنَ الاَْخَواتِ وُضِعَ عَنْهُ الْجِهادُ وَ الصَّدَقَةُ ؛(۱)
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
دختران ، دلسوز ، مددكار و بابركتاند . هر كس يك دختر داشته باشد ، خداوند ، او را پوششى از دوزخ قرار مىدهد و هر كس دو دختر داشته باشد ، به خاطر آن وارد بهشت مىشود و هر كس سه دختر يا مانند آن خواهر داشته باشد ، جهاد و صدقه از او برداشته مىشود .
كنز العمّال ، ح ۴۵۳۹۹ .پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اِذا اَتى اَحَدُكُم اَهْلَهُ فَلْيَسْتَتِرْ، فَاِنَّهُ اِذا لَمْ يَسْتَتِرْ استَحْيَتِ الْمَلائِكَةُ وَ خَرَجَتْ، وَ حَضَرَتِ الشَّياطينُ؛(۱)
هرگاه كسى از شما خواست با همسرش آميزش كند ، بايد خود را بپوشانَد ، چرا كه اگر نپوشاند ، فرشتگان حيا مىكنند و خارج مىشوند و شيطان حاضر مىشود .
كنز العمّال ، ح ۴۴۸۳۵.
امام رضا عليهالسلام :
لا تَقْرَبِ النِّساءَ في اَوَّلِ اللَّيْلِ لا شِتاءً وَ لا صَيْفا وَ ذلِكَ اَنَّ الْمَعِدَةَ وَ الْعُروقَ تَـكونُ مُمْتَلِئَةً وَ هُوَ غَيْرُ مَحْمودٍ ، يُتَخَوَّفُ مِنْهُ الْقولَنْجُ وَ الفالِجُ ، وَ الْلَّقْوَةُ وَ النِّقرِسُ ، وَ الْحَصاةُ وَ التَّقْطيرُ ، وَ الْفَتْقُ وَ ضَعْفُ الْبَصَرِ وَ الدِّماغِ. فَاِذا اُريدَ ذلِكَ فَلْيَكُنْ فى آخِرِ اللَّيْلِ؛ فَاِنَّهُ اَصَحُّ لِلْبَدَنِ ، وَ اَرْجى لِلْوَلَدِ ، وَ اَذْكى لِلْعَقْلِ فِى الْوَلَدِ الَّذى يُقْضى بَيْنَهُما؛(۱)
امام رضا عليهالسلام :
آغاز شب ، چه در زمستان و چه در تابستان ، با زنان آميزش مكن ، اين بدان جهت است كه معده و رگها پُرند و اين وضعيت مناسبى [براى آميزش] نيست و بيم قولنج و فلج و لقوه چانه و نِقرس و سنگ [كليه [و تقطير (چكايش) بول وفتق و ضعف در بينايى و ذهن مىرود . پس اگر قصد آميزش دارد ، بايد در پايان شب انجام دهد، كه براى بدن ، صحتافزاتر و براى فرزنددار شدن اميدبخشتر و براى باهوش شدن فرزندى كه در اين ميان پديد مىآيد ، بهتر است .
طب الامام الرضا عليهالسلام ، ص ۶۴.
امام على عليهالسلام :
لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛(۱)
با خشم، تربيت [ممكن [نيست .
غرر الحكم ، ح ۱۰۵۲۹.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
وَالَّذى نَفْسى بِيَدِهِ لَوْ اَنَّ رَجُلاً غَشِىَ امْرَاَتَهُ وَ فِى الْبَيْتِ صَبىٌّ مُسْتَيْقِظٌ يَراهُما وَيَسْمَعُ كَلامَهُما وَنَفَسَهُما ما اَفْلَحَ اَبَدا ؛ اِذا كانَ غُلاما كانَ زانيا اَوْ جاريَةً كانَتْ زانيَةً؛(۱)
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
سوگند به كسى كه جانم به دست اوست ، اگر كسى با همسرش درآميزد و در اتاق ، كودكى بيدار باشد كه آنان را ببيند و سخن گفتن و صداى نَفَس آنان را بشنود ، هرگز رستگار نمىشود . اگر پسر باشد ، مردى زناكار و اگر دختر باشد ، زنى زناكار مىگردد .
كافى، ج ۵، ص ۵۰۰، ح ۲.امام صادق عليهالسلام :
مَنْ اَكَلَ سَفَرجَلَةً عَلَى الرِّيقِ طابَ ماؤُهُ وَ حَسُنَ وَلَدُهُ ؛(۱)
هر كس ناشتا يك بِهْ بخورد ، نطفهاش پاكيزه مىشود و فرزندش نيكو مىگردد .
كافى ، ج ۶، ص ۳۵۷، ح ۳ .
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
ما مِن اِمْرَاَةٍ حامِلَةٍ اَكَلَتِ الْبِطِّيخَ اِلاّ يَكونُ مَولودُها حَسَنَ الْوَجْهِ وَ الْخُلُقِ ؛(۱)
هيچ زن باردارى نيست كه خربزه بخورد ، مگر اين كه فرزندش زيبا و خوش اخلاق مىگردد .
طب النبي صلىاللهعليهوآله ، ص ۱۰.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اَطْعِمُوا الْمَرأَةَ فى شَهْرِها الَّذى تَلِدُ فيهِ التَّمْرَ فَاِنَّ وَلَدَها يَكونُ حَليما نَقيّا ؛(۱)
به زن، در ماهى كه زايمان كرده ، خرما بدهيد ، چرا كه فرزند او بردبار و پاك مىشود .
مكارم الأخلاق ، ص ۱۶۹ .
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
مَنْ وُ لِدَ لَهُ مَولودٌ فَلْيُؤَذِّنْ فى اُذُنِهِ الْيُمْنى بِاَذانِ الصَّلاةِ وَلْيُقِمْ فِى الْيُسْرى فَاِنَّها عِصْمَةٌ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ ؛(۱)
به هر كس فرزندى داده شود ، بايد در گوش راست او اذان نماز و در گوش چپ او اقامه بگويد ؛ چرا كه مايه ايمنى از شيطانِ رانده شده است .
كافى ، ج ۶، ص ۲۴، ح ۶.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
لَيْسَ لِلصَّبىِّ لَبَنٌ خَيْرٌ مِنْ لَبَنِ اُمِّهِ ؛(۱)
براى كودك ، هيچ شيرى بهتر از شير مادرش نيست .
عيون اخبار الرضا ، ج ۱، ص ۳۸، ح ۶۹ .
امام صادق عليهالسلام :
اَلرَّضاعُ واحِدٌ وَ عِشْرونَ شَهْرا، فَما نَقَصَ فَهُوَ جَورٌ عَلَى الصَّبىِّ ؛(۱)
شيرخوارى ، ۲۱ ماه است . پس هر چه كم شود ، ظلم بر كودك است .
كافى ، ج ۶، ص ۴۰، ح ۳ .
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اِذا حَمَلَتِ الْمَرأَةُ كانَتْ بِمَنْزِلَةِ الصّائِمِ القائِمِ المُجاهِدِ بِنَفْسِهِ وَ مالِهِ فى سَبيلِ اللّهِ ، فَاِذا وَضَعَتْ كانَ لَها مِنَ الأَجرِ ما لا تَدرى ما هُوَ لِعِظَمِهِ، فَاِذا اَرْضَعَتْ كانَ لَها بِكُلِّ مَصَّةٍ كَعِدْلِ عِتْقِ مُحَرَّرٍ مِنْ وُلْدِ اِسماعيلَ ، فَاِذا فَرَغَتْ مِنْ رَضاعِهِ ضَرَبَ مَلَكٌ عَلى جَنْبِها وَ قالَ : اِستَأنِفِى الْعَمَلَ، فَقَدْ غُفِرَ لَكِ ؛(۱)
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
هنگامى كه زن باردار مىشود ، همانند روزهدارِ شبزندهدار و مجاهدى است كه با جان و مالش در راه خدا جهاد مىكند و هنگامى كه فارق شود ، پاداشى دارد كه نمىدانى عظمت آن چهقدر است و هنگامى كه شير بدهد ، در هر بار مكيدن ، پاداش آزاد كردن يكى از فرزندان اسماعيل عليهالسلام براى اوست و آنگاه كه شيردادن تمام شود ، فرشتهاى بر پهلوى او مىزند و مىگويد : «عمل را از نو آغاز كن كه بىترديد ، آمرزيده شدى» .
امالى صدوق ، ص ۴۹۶، ح ۶۷۸ .
امام صادق عليهالسلام :
اَ لْبَنونَ نَعيمٌ وَ الْبَناتُ حَسَناتٌ وَ اللّهُ يَسْألُ عَنِ النَّعيمِ ، وَ يُثيبُ عَلَى الحَسَناتِ ؛(۱)
پسران، نعمتاند و دختران خوبى. خداوند ، از نعمتها سؤال مىكند و به خوبىها پاداش مىدهد .
كافى ، ج ۶، ص ۷، ح ۱۲ .
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
طَهِّروا اَولادَكُمْ يَوْمَ السّابِـعِ فَاِنَّهُ اَطْيَبُ وَ اَطْهَرُ و اَسْرَعُ لِنَباتِ اللَّحْمِ، وَ اِنَّ الأَْرْضَ تَنْجُسُ مِنْ بَولِ الاَْغْلَفِ اَرْبَعينَ صَباحا ؛(۱)
روز هفتم [تولّد] ، فرزندتان را [با ختنه] پاك كنيد ، چرا كه مايه تميزى و پاكيزگى بيشتر و رويِش شتابندهترِ گوشت است و زمين ، چهل روز از بول شخص ختنه نشده ، آلوده مىماند .
كافى ، ج۶، ص۳۵، ح۲.
امام على عليهالسلام :
تَخَيـَّروا لِلرَّضاعِ كَما تَتَخَيَّرونَ لِلنِّـكاحِ، فَاِنَّ الرَّضاعَ يُغَيِّرُ الطِّباعَ ؛(۱)
براى شيردادن ، [دايههاى شايسته [انتخاب كنيد، همانگونه كه براى ازدواج انتخاب مىكنيد ، چرا كه شير ، طبيعتها را تغيير مىدهد .
قرب الاسناد ، ص ۹۳، ح ۳۱۲.
عمرو بن شعيب عن أبيه عن جدّه:
اِنَّ النَّبىَّ صلىاللهعليهوآله اَمَرَ بِتَسمَيةِ الْمَولودِ يَوْمَ سابِعِهِ وَ وَضْعِ الاَْذى عَنهُ وَ العَقِّ ؛(۱)
پيامبر صلىاللهعليهوآله به نامگذارى كودك در روز هفتمِ تولّد و كوتاه كردن موى او و عقيقه كردن ، فرمان داد .
سنن الترمذى ، ج ۵، ص ۱۳۲، ح ۲۸۳۲.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
مَنْ كانَ عِنْدَهُ صَبِىٌّ فَلْيَتَصابَ لَهُ ؛(۱)
هر كس با كودك سروكار دارد ، با او كودكانه رفتار كند .
من لا يحضره الفقيه ، ج ۳، ص ۴۸۳، ح ۴۷۰۷.
امام على عليهالسلام :
وَ حَقُّ الوَلَدِ عَلَى الوالِدِ أنْ يُحَسِّنَ اِسمَهُ وَ يُحَسِّنَ اَدَبَهُ، و يُعَلِّمَهُ القُرآنَ ؛(۱)
حقّ فرزند بر پدر ، آن است كه نام خوب بر او بگذارد و او را خوب تربيت كند و قرآن به او بياموزد .
نهج البلاغة ، حكمت ۳۹۹.
امام صادق عليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ لَيَرْحَمُ الْعَبْدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ ؛(۱)
بدون ترديد ، خداوند بر بنده خود به خاطر شدّت محبّت به فرزندش ، رحم مىكند .
كافى ، ج ۶، ص ۵۰، ح ۵.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
حَقُّ الْوَلَدِ عَلى والِدِهِ... اَنْ يَسْتَفْرِهَ اُمَّهُ ؛(۱)
حق فرزند بر پدر اين است كه مادر او را گرامى بدارد.
كافى ، ج ۶، ص ۴۸، ح ۶.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
مَنْ بَكى صَبىٌّ لَهُ فَاَرْضاهُ حَتّى يُسَكِّنَهُ ، اَعْطاهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْجَنَّةِ حَتّى يَرْضى ؛(۱)
هر كس كودك گريان خود را راضى كند تا آرام شود ، خداوند از بهشت آنقدر به او مىدهد تا راضى شود .
الفردوس ، ج ۳، ص ۵۴۹، ح ۵۷۱۵ .
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
كانَ النَّبىُّ صلىاللهعليهوآله اِذا اَصْبَحَ مَسَحَ عَلى رُؤُوسِ وُلْدِهِ وَ وُلْدِ وُلْدِهِ؛(۱)
پيامبر صلىاللهعليهوآله هر روز صبح بر سر فرزندان و نوههايشان دست [نوازش] مىكشيدند.
بحارالأنوار، ج ۱۰۴، ص ۹۹، ح ۷۵.
امام كاظم عليهالسلام :
قالَ بَعْضُهُم : شَكْوَتُ اِلى ابِى الْحَسَنِ موسى عليهالسلام ابنا لى ، فَقالَ : لا تَضْرِبْهُ، وَاهْجُرْهُ وَ لا تُطِلْ ؛(۱)
كسى گفت : از فرزندم به امام كاظم عليهالسلام شكايت كردم . ايشان فرمودند : «او را نزن بلكه با او قهر كن ولى نه به مدّت طولانى .
عدّة الداعى ، ص ۷۹.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اَ لْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنينَ، وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنينَ، وَ وَزيرٌ سَبْعَ سِنينَ؛(۱)
فرزند هفت سال سروَر، هفت فرمانبردار، و هفت سال وزير است .
مكارم الاخلاق، ص ۲۲۲ .
امام على عليهالسلام :
مَنْ سَاَلَ فى صِغَرِهِ اَجابَ فى كِبَرِهِ ؛(۱)
هر كس در خردسالى سئوال كند، در بزرگسالىاش پاسخ مىدهد .
غرر الحكم ، ح ۸۲۷۳.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اَحِبُّوا الصِّبْيانَ وَ ارْحَمُوهُمْ ، وَ اِذا وَ عَدتُموهُمْ شَيْئا فَفُوا لَهُمْ ، فَاِنَّهُمْ لا يَدْرونَ اِلاّ اَ نَّـكُمْ تَرْزُقونَهُمْ ؛(۱)
كودكان را دوست بداريد و با آنان مهربان باشيد و هرگاه به آنان وعده داديد ، به آن وفا كنيد ، زيرا آنان ، روزى دهنده خود را كسى غير از شما نمىدانند .
كافى ، ج ۶، ص ۴۹، ح ۳.
امام كاظم عليهالسلام :
تُسْتَحَبُّ عَرامَةُ الصَّبىِّ فى صِغَرِهِ لِيَكونَ حَليما فى كِـبَرِهِ، ما يَنْبَغى اَنْ يَكونَ اِلاّ هكَذا ؛(۱)
خوب است بچّه در كودكى بازىگوش باشد تا در بزرگسالى بردبار گردد و شايسته نيست كه جز اين باشد .
كافى ، ج ۶، ص ۵۱، ح ۲ .
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اُحِبُّ الصِّبْيانَ لِخَمْسٍ : اَلاَْوَّلُ : اَنـَّهُمْ هُمُ الْبَكّاؤونَ ، وَالثّانى : يَتَمَرَّغونَ بِالتُّرابِ وَ الثّالِثُ : يَخْتَصِمونَ مِنْ غَيْرِ حِقْدٍ وَ الرّابِـعُ : لا يَدَّخِرونَ لِغَدٍ شَيئا وَ الْخامِسُ : يُعَمِّرونَ ثُمَّ يُخَرِّبونَ ؛(۱)
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
كودكان را به خاطر پنج چيز دوست مىدارم : اول آنكه بسيار مىگِريند ، دوم آنكه با خاك بازى مىكنند، سوم آنكه دعوا كردن آنان همراه با كينه نيست؛ چهارم آنكه چيزى براى فردا ذخيره نمىكنند، پنجم آنكه مىسازند و سپس، خراب مىكنند (دلبستگى ندارند) .
مواعظ العدديّه ، ص ۲۵۹.
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اِنَّ التُّرابَ رَبيعُ الصِّبْيانِ ؛(۱)
خاك، بهارِ (تفريحگاهِ) كودكان است .
معجم الكبير ، ج ۶، ص ۱۴۰، ح ۵۷۷۵.
امام باقر عليهالسلام :
اِنّا نَاْمُرُ صِبْيانَنا بِالصَّلاةِ اِذا كانوا بَنى خَمْسِ سِنينَ ، فَمُروا صِبْيانَـكُمْ بِالصَّلاةِ اِذا كانوا بَنى سَبْعِ سِنينَ، وَ نَحْـنُ نَأمُرُ صِبْيانَنـا بِالصَّـوْمِ اِذا كانوا بَنى سَبْعِ سِنينَ بِما اَطاقوا مِن صيامِ الْيَومِ اِن كانَ اِلى نِصْفِ النَّهارِ اَوْ اَكْثَرَ مِنْ ذلِكَ اَوْ اَقَلَّ، فَاِذا غَلَبَهُمُ الْعَطَشُ وَ الْغَرَثُ اَفْطَروا، حَتّى يَتَعَوَّدُوا الصَّومَ وَ يُطيقوهُ، فَمُروا صِبيانَـكُم اِذا كانوا بَنى تِسْعِ سِنينَ بِالصَّومِ مَا اسْتَطاعوا مِن صيامِ الْيَوْمِ، فَاِذا غَلَبَهُمُ الْعَـطَشُ اَفْطَروا ؛(۱)
امام باقر عليهالسلام :
ما كودكان خود را وقتى پنج سالهاند ، به نماز امر مىكنيم ؛ ولى شما كودكانتان را وقتى هفت ساله شدند ، به نماز امر كنيد . ما كودكان خود را وقتى هفت سالهاند ، به روزه وامىداريم ، به اندازهاى كه توان دارند ، چه نصف روز باشد يا بيشتر يا كمتر . وقتى تشنگى و گرسنگى بر آنان چيره شد ، افطار مىكنند تا اينكه به روزه ، عادت كنند و توان آن را بيابند ، ولى شما كودكانتان را وقتى نُه ساله شدند ، به اندازهاى كه توان دارند ، به روزه وا داريد و وقتى تشنگى بر آنان چيره شد ، افطار كنند .
كافى ، ج ۳، ص ۴۰۹، ح ۱.
امام صادق عليهالسلام :
اِذا بَلَغَتِ الجاريَةُ سِتَّ سِنينَ فَلا تُقَبِّلها وَالْغُلامُ لا يُقَـبِّلُ الْمَرْاَ ةَ اِذا جاوَزَ سَبْعَ سِنينَ ؛(۱)
چون دختر [نامحرم] شش ساله شد ، او را مبوس و پسر نيز چون از هفت سالگى گذشت ، زن [نامحرم] را نبوسد .
مكارم الأخلاق ، ج ۱، ص ۴۷۹، ح ۱۶۵۹ .
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
مَنْ قَـبَّلَ وَلَدَهُ كَـتَبَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّهُ يَوْمَ الْقيامَةِ، وَمَنْ عَلَّمُهُ الْقُرآنَ دُعىَ بِالاَْبـَوَيْنِ فَيُكْسَيانِ حُلَّتَيْنِ يُضىءُ مِنْ نورِهِما وُجوهُ اَهْلِ الْجَنَّةِ ؛(۱)
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
هر كس فرزندش را ببوسد ، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مىنويسد و هر كسى كه او را شاد كند ، خداوند روز قيامت او را شاد خواهد كرد و هر كس قرآن به او بياموزد ، پدر و مادرش دعوت مىشوند و دو لباس بر آنان پوشيده مىشود كه از نور آنها ، چهرههاى بهشتيان نورانى مىگردد .
كافى ، ج ۶، ص ۴۹، ح ۱.
امام على عليهالسلام :
اِنَّ النَّبىَّ صلىاللهعليهوآله اَبْصَرَ رَجُلاً لَهُ وَلَدانِ فَقَـبَّلَ اَحَدَهُما وَتَرَكَ الآْخَرَ . فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلىاللهعليهوآله : فَهَلاّ واسَيْتَ بَيْنَهُما ؛(۱)
پيامبر صلىاللهعليهوآله كسى را ديدند كه دو فرزند داشت . يكى را بوسيد و ديگرى را رها كرد . پيامبر خدا به او فرمودند : چرا ميان آنان يكسان عمل نكردى؟ .
جعفريّات ، ص ۵۵ .
امام على عليهالسلام :
اَلاِْفْراطُ فِى الْمَلامَةِ يَشُبُّ نيرانَ اللَّجاجِ ؛(۱)
زيادهروى در سرزنش كردن ، آتش لجاجت را شعلهور مىسازد .
تحف العقول ، ص ۸۴ .
پيامبر صلىاللهعليهوآله :
اِذا بَلَغَ اَوْلادُكُمْ سَبْعَ سِنينَ فَفَرِّقوا بَيْنَ فُرُشِهِمْ؛(۱)
هرگاه كودكانتان به هفتسالگى رسيدند، رختخوابهايشان را جدا كنيد.
مستدرك على الصحيحين ، ج ۱، ص ۳۱۷، ح ۷۲۱ .
Write for her on piece of me, To be with her every time , Every where, For her joy, The one and
only love in my life, Until my
heart stop
روي تکه اي از بدنم براي او مي نويسم که هميشه و همه جا با او باشم تا او شاد باشد. همان کسي که تنها
عشق زندگي من است تا زماني که قلبم از کار بايستد
