فهرست موضوعات





سایت های مرتبط


عضویت | ورود

شکل کلی توابع در ++c

مثال های قبلی بعضی از انواع بخصوص توابع را نشان می دادند . اما همه توابع ++c دارای یک شکل کلی هستند به شکل زیر :
return-type function-name(parameter list)
{
    .
    .   //body of the function
    .
}
    

در اینجا به بخش های مختلف تابع نگاهی دقیق تر می اندازیم .
1- نوع داده مقدار بازگشتی یک تابع به طور پیش فرض از نوع صحیح است اما می توان هر نوع داده دیگری برای آن مشخص کرد . لازم نیست هر تابعی دارای یک مقدار بازگشتی باشد . اگر تابغی مقداری برنگرداند ، در آن صورت مقدار بازگشتی آن باید از نوع void باشد . اما اگر آن تابع یک مقدار بر می گرداند در آن صورت مقدار بازگردانده شده باید از نوعی باشد که با مقدار بازگشتی تابع سازگار باشد .
2- هر تابع باید دارای نام باشد . پس از نام هر تابع ، لیست پارانترهای آن داخل پرانتز آورده می شود . لیست پارامترها مشخص کننده اسامی و نوع متغیرهایی است که اطلاعاتی را به داخل تابع منتقل خواهند کرد . اگر تابعی دارای پارامتر نباشد در آن صورت پرانتزها را باید خالی گذاشت .
3- بدنه تابع داخل آکولاد قرار داده می شود . بدنه تابع ترکیبی از دستورات ++c است که آنچه تابع انجام می دهد تعریف می کنند . وقتی که اجرای تابع به دستور return یا به آکولاد بسته ای متناظر با اولین آکولاد باز تابع برسد در آنصورت آن تابع خاتمه پیدا کرده و به روال فراخواننده اش بر می گردد .





























 مقالات
 لینکدونی
home | ozviat | gallery | about us | contact us | site map