منطقه 1 تهران
(کاخ موزه ها)
صفحه اصلی
درباره ما
گالری عکس
تماس با ما
معرفی مکان ها
- رود دره ها
- کاخ موزه ها
- بوستان ها
- امام زاده ها
- جاذبه های
ورزشی و
تفریحی - موزه های
علمی - جاذبه های
تاریخی - مساجد و
حسینیه ها
مساحت زیربنای کاخ، در دو طبقه، ۱۲۰۳ متر مربع می‌باشد و معمار آن، میرزا جعفر کاشی معروف به معمارباشی بوده‌است. اتاق انتظار مهمانان (66متر مربع)، دفترکار، اتاق پذیرایی تشریفاتی،اتاق ناهارخوری خصوصی(37 مترمربع) و اتاق خواب در طبقه اول و یک تالار پذیرایی به مساحت 58 مترمربع و یک اتاق ناهارخوری به مساحت 60مترمربع در زیرزمین کاخ قرار دارند.
نمای این کاخ که در بالاترین نقطه سعدآباد قرار دارد، به طور کامل از سنگ مرمر پاک تراش با ترکیبی از رگه‌های سبز، صورتی و قهوه‌ای روشن است. این سنگ‌ها از معدنی منحصر به فرد در زنجان استخراج شده و گفته می‌شود پس از تامین سنگ مورد نیاز برای برپایی کاخ شهوند، معدن را به دستور رضاشاه خراب کرده‌اند تا ساختمان دیگری با این شکل و نما ساخته نشود.
درب اصلی کاخ، از سمت شمال غربی به سمت رشته کوه‌های مرتفع البرز گشوده می‌شود. گچ‌بری‌ها و آیینه کاری‌های ظریف و زیبای درون کاخ، کار دست هنرمندان ایرانی ناشناس است. تذهیب دیوارها، اثر استاد حسین بهزاد، و خاتم کاری‌ها، حاصل کار گروهی کارگاه استاد صنیع خاتم است.
کاخ سبز قبل از اضافه شدن به مجموعه سعدآباد ساختمانی نیمه تمام بود که به شخصی به نام علیخان تعلق داشت و تپه‌ای که ساختمان روی آن واقع شده بود، به همین نام معروف بود. رضا شاه، پس از اینکه ساختمان واقع بر این تپه را از علیخان خریداری کرد، کاخ کنونی را بنا نهاد و کار ساخت و تکمیل آن از زمانی که وزیر جنگ بود شروع شد و سرانجام پس از هفت سال، بنای کاخ با تلاش هنرمندان و معماران ایرانی، در دو طبقه (زیر زمین و همکف) آماده شد. رضا شاه از طبقه همکف به عنوان محل زندگی و دفتر کار خود، و از زیر زمین به عنوان انباری استفاده می‌کرد.
کاخ سبز در زمان سلطنت محمد رضا شاه به اقامتگاه مهمانان خارجی خصوصی دربار اختصاص یافت و افرادی چون جیمی کارتر، ملک حسین، کنستانتین پادشاه سابق یونان در آن اقامت داشته‌اند. با بازسازی و مرمت کاخ، به کاخ شهوند، معروف شد و پس از پیروزی انقلاب، به کاخ سبز تغییر نام داد.
موزه اتومبیلهای سلطنتی در ساختمانی سفید رنگ با سقفی منحنی شکل قرار دارد و فاقد تزئینات معماری است. این سازه مشتمل بر یک سالن بزرگ است که یک اتاق شیشه‌ای نیز برای نمایش یک اتومبیل در آن قرار گرفته است. فرم این ساختمان به دلیل کاربری گذشته آن به شکل گلخانه است.
این موزه که در سال 1389 افتتاح شد، در ابتدا در شمال مجموعه سعدآباد و در زیر سازه‌ای سبک قرار داشت و در سال 1391در بخش غربی مجموعه، مقابل زمین تنیس شماره دو و سالن بلیارد مجموعه، با عنوان نمایشگاه اتومبیلهای سلطنتی در ساختمانی شروع به کار کرده است که در گذشته گلخانه بوده است.
ایران در زمان پهلوی با 32 دستگاه خودرو تشریفات، دارای یکی از بزرگترین ناوگان خودروهای تشریفاتی در منطقه بود. یکی از دلایل این واقعیت، مالکیت بخشی از سهام مرسدس بنز توسط ایران بود. این نمایشگاه شامل 9 دستگاه اتومبیل‌هایی از نوع کلاسیک و سلطنتی است که می‌توان به بنز زرهی600 با شش و نیم تن وزن اشاره کرد که ضد گلوله و ضد انفجار بوده و دارای سامانه هیدرولیک تنظیم ارتفاع خودکار است این اتومبیل در زمان خود منحصر به فرد بوده و جزء تولیدات نادر شرکت مرسدس بنز می‌باشد. اولین طرح خودرو انژکتوری- مکانیکی در سال 1957 در کارخانه مرسدس پایه گذاری شد و در سال 1959 ساخت آن توسط همان شرکت آغاز شد. یک دستگاه مرسدس SL300 متعلق به همسر شاه سابق ایران است که جزو نخستین خودروهای انژکتوری ساخته شده در جهان است که در بالا بحث شد. بدنه این اتومبیل از آلومینیوم بوده و قطعات آن مثل یک پازل باز و بسته می‌شود. همچنین یک خودرو رولزرویس فانتوم 5 (از نسل پنجم خودروهای رولزرویس) در ابتدای ورودی نمایشگاه قرار دارد که تنها 375 دستگاه از آن تولید و به سفارش اشرف پهلوی خریداری شده بود. این خودرو تمام امکانات رفاهی از قبیل کولر، یخچال، تلویزیون و... را دارا می‌باشد.
همچنین چندین موتور سیکلت کوچک که متعلق به فرزندان پهلوی دوم بوده است، نیز به نمایش درآمده است. یکی از خودروها نیز مخصوص زمین گلف می‌باشد که در قسمت موتور سیکلت‌ها قرار دارد.
ساختمان دارای سقف شیروانی و نمای سیمان سفید است و 6 ستون، پنجره‌ها و روشنایی‌های قرینه آن زیبایی به سبک کلاسیک را برای بازدیدکنندگان تداعی می‌کنند. ساختمان يك طبقه و نيم بوده و در طبقه همكف شش اتاق شامل بخش‌های موزه و دفتر موزه است.
در این موزه اسناد و مدارکی مربوط به دوران پهلوی اول و دوم با محوریت معرفی بیشتر مجموعه سعدآباد به لحاظ اهمیت قرارگیری ساختمان دربار در این مجموعه، به نمایش درآمده است. این موزه در ساختمانی در مجاورت درب جنوبی مجموعه (درب زعفرانیه) قرار دارد. این بنا در دوران پهلوی محل استقرار گارد نظامی سعدآباد بوده است و پس از انقلاب به صورت اداری از آن استفاده می‌شده است. در نوروز 1391، بصورت آزمایشی و برای سنجش سطح علاقه مندی بازدیدکنندگان این موزه شروع به کار کرد. و در دی ماه همین سال، فعالیت رسمی خود را آغاز نموده است.
ریشه جذابیت:
ساختمان دارای سقف شیروانی و نمای سیمان سفید است و 6 ستون، پنجره‌ها و روشنایی‌های قرینه آن زیبایی به سبک کلاسیک را برای بازدیدکنندگان تداعی می‌کنند. ساختمان يك طبقه و نيم بوده و در طبقه همكف شش اتاق شامل بخش‌های موزه و دفتر موزه است.
ریشه جذابیت: موزه اسناد و مدارک تاریخی سعدآباد در قالب پنج سالن و راهرو مشترک آنها سازماندهی شده است. موزه در بخش اول، اسناد مربوط به پهلوی اول را به نمایش می‌گذارد. این اسناد مشتمل بر نامه‌ها، آلبوم عکس‌ها، نسخه پزشکان و... می‌شود. مجموعه تصاويري از آلبوم و آخرين سفر رضاشاه به تركيه در سال 1313 از موارد قابل توجه در این سالن است. در راهرو میانی ساختمان، بریده جراید مربوط به پهلوی دوم قابل رویت است. بخش دوم که در سالن دوم قرار دارد، مشتمل بر نشانه‌ها و مهر‌های پهلوی دوم، کتب آداب و رسوم تشریفات، آلبوم تصاویر و انواع پاکت‌ها و سربرگ‌ها و دفاتر می‌باشد. سالن مجاور مربوط به اسناد و وسایلی است که از رضا پهلوی به جای مانده است. نمونه‌هایی از تکالیف درسی، آلبوم عکس، دوربین‌های متعلق به رضا پهلوی از آثار سالن سوم است.
در سالن چهارم، امکان نمایش فیلم‌های تاریخی برای گردشگران وجود دارد. روند تاریخ معاصر ایران، از نمایش‌های معمول این سالن است. این فیلم‌ها بسته به تخصصی بودن رشته‌های بازدیدکنندگان قابل تغییر است.
در ادامه در سالن آخر، نامه‌های دربار، عکس‌های سفرهای خاندان پهلوی به دیگر شهرها و کشورها و دفاتر یادگاری آنها و سفر سران دیگر کشورها به ایران، از اسناد ارائه شده در این موزه است.
.
آشپزخانه مخصوص سعدآباد به مساحت 800 مترمربع در نیمه جنوبی مجموعه، حاشیه غربی رودخانه دربند و شرق کاخ سفید قرار دارد. این بنا شامل دو طبقه (همکف و زیرزمین) است و فاقد تزئینات معماری می‌باشد
تاریخ ساخت بنا در زمان پهلوی دوم می‌باشد. و کارکرد آن صرفا آشپزخانه مخصوص کاخ سفید (ملت) بوده است. در سال 1354 از طرف یک شرکت آلمانی، تمام امکانات آشپزخانه تغییر یافت و به مدرن‌ترین تجهیزات آشپزخانه‌ای مجهز شد. آشپزهایی که در این آشپزخانه مشغول بودند ایرانی و صرفا جهت محمدرضا پهلوی، فرح و فرزندان آنها غذا طبخ می‌کردند و در اکثر مسافرت‌های داخلی و خارجی نیز همراه پهلوی‌ها بودند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای مدت طولانی از این مکان جهت انبار مرکزی سعدآباد استفاده می‌شد. این بنا پس از گذشت 32 سال مجددا احیا و به کاربری گذشته خود به عنوان موزه آشپزخانه سلطنتی تبدیل و در دوم خرداد 1390 به مناسبت هفته میراث فرهنگی به طور رسمی افتتاح و آغاز به کار کرد.
ریشه جذابیت:
بيشتر کاخها و بناهاي موجود در مجموعه سعدآباد بدون آشپزخانه بودند و اگر هم آشپزخانه‌ای وجود داشت، از آن بيشتر براي سرو غذا، تزئين آن و... استفاده مي‌شده و کمتر به عنوان مکاني براي پخت غذا بود، چرا که پيچيدن بوي غذا در کاخها برخلاف خواست خانواده سلطنتي بوده لذا اين مجموعه -بسيار بزرگ و منحصر بفرد نياز به يک آشپزخانه مرکزي با امکانات زياد داشته است.
در راهرو این موزه تعدادی تابلو نصب شده است که نمونه‌ای از سرویس‌های غذاخوری سفارشی پهلوی با نام کارخانه آنها به نمایش می‌گذارد. اتاق سردخانه نیز در این مسیر قرار دارد. سپس در سالن اصلی آشپزخانه اجاق‌ها و ظروف سلطنتی سرو غذا به همراه ماکت‌هایی از آشپزها، گوشت‌های خام، غذاهای آماده وجود دارد که حال و هوای آشپزخانه فعال را به ذهن بینندگان تداعی کند. در گوشه‌ای نیز اتاق غذاخوری پرسنل با ظروف و رادیو وتلویزیون و یخچال آن به قرار دارد. در بخش دیگری از سالن اصلی ماشین آلات خاص آشپزخانه از قبیل دستگاه پیتزاپز، ماشین ظرفشویی و... قرار گرفته است. در دو اتاق دیگر، نمایشگاه عکسی از میزهای غذا در مهمانی‌های خاص، کارت‌های دعوت از درباریان و... و همچنین ظروف نقره و گرانبهای سفارشی به نمایش درآمده است.